باران که شدى مپرس اين خانه ى کيست..

امروز شروع شد و نمی دانم که چه اتفاقاتی منتظر ماست گاهی روزها می گذرد و می بینیم که تمام این مدت دنبال چیزهایی دویدیم که ارزشش را نداشت و گاه نگاه می کنیم دور و برمان را و می بینیم کسانی را داریم که دوست‌شان داریم که ما را دوست دارند که حتی یک پیام محبت‌آمیز نقش یک نگاهی را دارد که توی جاده به منظره‌های زیبا می‌اندازیم حال ما را خوب می کند چه خوب است به آنها بگوییم که وجود شما و حضور شما زیبایی جاده زندگی ماست درست است این جاده دست انداز زیاد دارد ولی با وجود شما و دستهای نامرئی و مهربان خدا می شود همه آنها را به راحتی طی کرد خدایا باز از هر چیزی می نویسم تو در خلوت ترین و دنج ترین جای شعرم جای داری خدایا می خواهم خالق همه زیباییهایی باشم که آیینه وجود توست خدایا حال عزیزانم خوب و لبخند شیرین بر لبانشان جاریست این بهترین هدیه تو به من است خدایا سلامتی را همیشه و در همه حال برایشان آرزومندم ....

نوشته هایی که پیشکش او می شود...