نوشته هایی که پیشکش او می شود

نه که رفته باشی یا اینکه نداشته باشمت نه. . . از اول هم نیامده بودی ، از اول هم نبودی یا نمی خواستی باشی شاید دلم داشتنت را توهم زده بود و چه ساده هر روز یادم می رود که از یادم برده ای و چه ساده تر ، هر روز فراموش می کنم که فراموشت کنم و تنها من می مانم و خیابان هایی که قدم هایمان را با هم نمی بینند نزدیکترین مخاطب من که در دورترین فاصله ایستاده ای وقتی که تو بی تفاوتی دیگر چه فرق می کند بودن یا نبودنت ولی من باز همان هذیان نویس همیشه ام که یاد تو تار و پود خط خطی های شبانه اش می شود ای غریبه ترین آشنای من ، واژه هایم کلافه شده اند از این همه نبودنت بیا دستان گیچ کلماتم را بگیر دمی کنار نقطه چ,حال,دوست,داشتن,توام,مثل,پيچك,ديوار ...ادامه مطلب

بیشتر اوقات خودم را قانع می کنم که مگر می شود یک نفر تمام حجم دلتنگی تو باشد مگر می شود مخاطب تمام هذیان هایت باشد و سراغت را نگیرد دلیل حال خوب این روزهایم دلتنگی بهانه ای بود که باز مرا به سمت تو کشاند آدم که دلتنگ می شود چه فکر ها که نمی کند دلتنگی گاه خنده را طرحی می کند بر لبان و گاه غم را بغضی می کند شکسته در گلو و چه دلگیرند این لحظات کاش تو بدانی که چگونه پیچکی می شود خیالت بر پر و پای ثانیه های دلتنگم کاش تو بدانی که چگونه دلم می رود برایت به شعر به غزل و تو آن دورها ایستاده ای و استشمام خواستنت به رویا می بردم و همه وجودم ، فکرم نیاز می شود نیاز آبی چشمانت رویای لاجوردی من دیوانه وار,همه,روز,مثل,بعد,ظهر,جمعه,است ...ادامه مطلب